Bert heeft een camper treffen georganiseerd in mei 2015 (zie link hieronder)

http://www.camperforum.nl/viewtopic.php?f=4&t=8447459&hilit=schans

 Vrolijke foto, zoals onze kleinzoon een raaf uit z'n hand laat eten, ware het niet dat we op Père Lachèse zitten, een kilometers grote begraafplaats midden in Parijs

 In de Eiffeltoren nu een stuk met een glazen bodem waar je overheen kan lopen.

Kinderen in Disney

Op weg naar Parijs, meldde mijn zoon Dennis, die achter me reed, dat het linkerachterlicht en later ook mijn remlicht aan die kant het niet meer deden.
Op de camping in Soissons de lamp gekontroleerd en die was heel.
Nog verder weg deed niets het meer van de fietsendrager verlichting.

In Parijs nog een keer gekeken, zekering wel stuk. Dat kon ik begrijpen, zat een (te) lichte in en ik moest onderweg de alarmlichten, gewoon licht en remmen, dus die kreeg de volle mep voor zijn kiezen.

Nu thuis, begon ik me toch zorgen te maken, was mijn aansluiting om het canbus systeem toch niet zo betrouwbaar als ik gedacht had?!

De boel los gehaald, maar op het verkeerde spoor. De lamp bleek niet goed te zitten, was door hevige ribbels in de weg voor een dorp een beetje gedraaid te zijn waardoor hij geen goed contact maakte. Alles weer in elkaar gezet, was dus voor Jan L.. helemaal los gehaald en alles deed het weer. Nu een zwaardere zekering gezet. Zat 10 in.

Dus een bulk werk wat in 2 minuten gedaan had kunnen worden, zal de leeftijd toch zijn tol gaan eisen? Ben er bang voor.

Een weekje deze stad bezocht met z'n zessen, kleinkinderen mee en dan natuurlijk ook een dag Disney-land in.

Dit is een Canon-lens 17-85 (ong € 650) die is defect. Laten repareren door Canon honderd zoveel euro meneer. Nu via Ebay een reparatie-lint uit China laten komen (€ 3,81) en een middagje moed verzameld, you tube filmpje bestudeerd hoe het moet. Vanmiddag begonnen, nog even uit eten geweest en toen weer verder, het lijkt er sterk op dat ie het weer doet. En ja, het laatste schroefje liet ik op de grond vallen, met z'n tweeen op de knieen over de grond. Gevonden. Hij maakt weer foto's.

We hebben inmiddels nu ook zo'n "platte TV". Ik had met mijn eigen humor geschreven alsof mijn zoon er geen verstand  van heeft, dat heeft ie natuurlijk wel en we zijn blij dat we zijn advies opgevolgd hebben en een Sony gekocht hebben.
Wat een mooi beeld en het geluid is ook goed.
Heeft die echt ouwe JVC nu zijn dienst volbracht en er werd me al in de winkel voorspelt dat we met deze nieuwe vast niet zo lang zullen gaan doen dan met de ouwe.

Zal ik die ouwe dan maar op zolder bewaren?

Een berichtje van een "collega-blogger" die in HongKong zit en schreef dat ze een plat schijfje meekregen in een restaurant die dan begon te brommen en licht te geven als de bestelde koffie klaar was. (ophalen)
Nou daar hoef je niet voor naar HongKong, want datzelfde overkwam ons op Texel tijdens het bestellen van een portie kibbeling.

 Met de boot naar Texel, fietsen mee. Wat een drukte, hoe moet het er wel niet in de zomer uitzien?!

 Met de camper geheel langs de kust omhoog naar Den Helder, hier staan we in Petten, vroeger vaak gekampeerd op deze camping.

Op Texel zou Maaike een "vrije val" van één km doen. Nadat ze struikelde over de stoeprand leek het toch niet zo'n goed idee.

Járen geleden hadden we 2 kaartjes gewonnen voor het "Reddingsmuseum" van de K.N.Z.R.M in Den Helder. Nu we toch naar de camperplaats gingen om daarvandaan naar Texel te gaan op de fiets, was dit een mooie gelegenheid.
Kaartje ingeleverd, vroeg die mevrouw aan de kassa: "Wilt u ook een rondvaart"?
Nou dat wilden we wel, een rondvaart door de marinehaven. Dat is € 5. Betaald en naar de boot dachten we, was prachtig mooi weer.
Zit die chauffeur van die boot net aan de koffie. "Als jullie nu eens eerst het museum in gaan?, dan kom ik jullie wel halen". Goed hoor!

Interessant museum, maar we waren nog niet klaar met bezichtigen, ach dan gaan jullie na de rondvaart toch weer naar binnen.
Das goed, wij in de boot. Leuk, maar we waren er amper in en de lucht betrok.
We waren op het verste punt van de steiger toen klapte het van de lucht. De enigste manier om onder de regen uit te komen op dat moment was overboord springen.
Ik schatte in dat we dan nog natter zouden worden.

Terug in het museum hadden we er al lang minder lol in zo zeiknat. Op een gegeven moment vond ik een machine die windkracht 9 kon nadoen.
Maaike gehaald, die zat natuurlijk te klagen dat haar haar nat was. Maaike voor die tunnel gezet en dat apparaat vol gas.
Nou dan krijg je deze foto.